Zielsperikelen,wandelen en Griekenlandplannen

Wandelen, bezinnen en buiten zijn!

En iets over een wandelweek in Griekenland 🙂

PS Wist je dat we overwegen een wandelweek in Griekenland te organiseren? Voor iedereen die lekker wil wandelen en vakantie vieren! Superleuk toch? Ga jij mee? Lees meer onderaan deze blog.

Tijdens de kloosterweekenden hoor ik terug, dat een van de meest gewaardeerde werkvormen de wandelingen zijn. Hoe komt dat? Waarom kan zoiets simpels als wandelen ons zoveel brengen. Wat is de kracht van wandelen? Zomaar een paar gedachten hierover op papier.

Ga wandelen en blijf wandelen!

een uitnodiging aan jou

Het ommetjes tijdperk
We hebben natuurlijk allereerst Erik Scherder, hij zegt; “Wandelen is goed voor je. Een goede wandeling vermindert somberheid, stimuleert creativiteit én zorgt voor focus. Elke dag een ommetje van minstens een half uur maakt al een groot verschil.” Hij heeft met zijn onderzoek en enthousiasme een deel van Nederland in beweging gekregen. Misschien iets voor jou?

Heel wat waard in deze volle en vluchtige maatschappij, die onze ziel kan uithollen, ons kan doen versomberen, stilvallen, vergeten dat leven veel meer is, dan in ons hoofd van alles bedenken, organiseren, overwegen of oplossen. Lopen haalt ons uit ons hoofd en brengt ons in ons lijf. Niet onbelangrijk. Volgens Michelle van Dusseldorp (founder en director van Groundwork) lopen wij Nederlanders niet rond als kippen zonder kop. Maar als koppen zonder kip. Of te wel. In ons hoofd. Zonder lijf.

We leven als een koppen zonder kip .... een uitnodiging om meer met ons lijf te leven.

Nederlanders lopen rond als koppen zonder kip.

Michelle van Dusseldorp

Als je alleen maar blijft nadenken, kan je in een gedachte rondcirkelen, in een vicieuze cirkel terecht komen, zonder echt een stap verder te komen. Wandelen geeft werkelijk andere kijk op de zaak. Omdat we meer zijn dan alleen een hoofd. Dat lijf hebben we niet voor niets. Wie kent niet het gevoel vast te zitten in een brainstorm, en al lopend komen er wel ideeën. Of het gevoel van voldoening, na fysieke inspanning.

Onze ziel
Ik geloof sterk in nog een ander aspect, een gevolg van bovenstaande, die van herbronnen. Na de eerste ruimte, creatieve ideeen, nodige aangemaakte stofjes, die je vrolijker maken… is er een laag die dieper, die van onze ziel. Onze ziel heeft ruimte nodig om te kunnen zijn. Onze ziel heeft aandacht nodig. Om er naar te kunnen horen. Onze ziel bergt onze ware aard, onze diepste drijfveren, onze Bron. En hoe vaak zijn we daar nog werkelijk mee in contact?

Pelgrimeren
Het pelgrimeren heeft nog iets extra’s in zich, wat nog meer verdieping geeft ten opzichte van het wandelingetje waar Scherder het over heeft.

Het is een eeuwenoud iets. ‘Op weg gaan, naar een heilige plaats‘. God zelf roept ons er vaak toe op. Daarnaast gebruikt de bijbel vaak het beeld van een weg, baan of pad als beeld van de levensreis. We zijn onderweg. Al wandelend, kom je makkelijker bij dat metafoor. En Jezus zegt ook nog eens: Ik ben de Weg. Wanneer je al lopend, dit beeld visualiseert, maakt dat indruk. Komt het meer binnen.

Daarbij al pelgrimerend, maak je je los uit het leven van alle dag, je geeft je over aan de tocht. Beslommeringen laat je achter je.

Als pelgrim heb je een eenvoudig ritme van opstaan, ontbijten, wandelen, koffiedrinken, verder wandelen, arriveren in de herberg, douchen, eten en slapen. Daardoor kwam ik in een reflectiemodus terecht. ’

een pelgrim op weg naar Santiago

Bijdrage aan geschiedenis
En volgens Wiep Koehoorn, hebben die pelgrimstochten ook nog eens een geweldige invloed (gehad) op de Europese cultuur, want;

  1. Zij bevorder(d)en het gevoel van saamhorigheid en solidariteit;
  2. Het mensenleven wordt vaak wel gezien als een pelgrimstocht met het Hemelse Vaderland als einddoel;
  3. Pelgrimstochten verruimen je geest en blik;
  4. Verschillende wetenschappen werden door deze bedevaarten bevorderd;
  5. In bedevaartsoorden ontstonden nieuwe industrieën en andere bedrijvigheid:
  6. De kunst kreeg door de pelgrimstochten nieuwe prikkels.
  7. Pelgrimstochten hebben veel bijgedragen tot de onderlinge communicatie van mensen, en dat doen ze tot op heden nog steeds.

Geen twijfel meer mogelijk! Wandelen en pelgrimeren heeft zin!

Tot slot, wat dagboekfragmenten
Vorig jaar Januari liepen manlief en ik, met Olov in de draagzak het Krijtlandpad. Een mooie route, door het glooiende Limburg. So far, so good.

Grijze januaridagen. Triestig weer. Onrustig en vertwijfeld ouderpaar. Huilend kind. Blaren. Afzien. Te veel spullen. Gedoe. Koud. Moe. Sneeuw.

Jantien

Hoezo, dan toch die glimlach als ik er aan terugdenk?
vraag ik me af….

Een paar opmerkingen uit mijn dagboekverhaal over deze tocht;

Dag 3
‘En daar gaan we weer… het begint routine te worden. Aankleden, tassen inpakken, meebewegen met Olov, vertrouwen dat het wel goed komt, ontbijten en gaan. Hoewel ik houd van in de ochtend, een momentje voor mezelf, beetje lezen en schrijven, neem ik dat maar voor lief. Het zit er niet in. Geeft meer gedoe, dan dat het wat oplevert’

Dag 4
‘En met tas liepen we ‘t laatste stuk. Dingen zeggend als; nou, morgen nog een dagje… en ondertussen…uitkijkend naar het einde. Die tas was zo zwaar. Hadden zelfs overwogen, spullen achter te laten en met de auto later op te halen… een nieuwe zin kerft zich in mijn gedachten: Je zeult teveel ballast mee… hij blijkt haken. Ik kauw erop… trek lijnen naar het leven van alledag…teveel ballast.

Dag 6
‘En zo kwam er een einde aan een alledaagse en voor ons bijzondere wandelvakantie. Pelgrimage. En ondanks de blaren, het gezoek, getwijfel en gedoe, blijft het hangen, zingt het na in onze hoofden en harten. Er is een constant refrein: Dit is waar we meer van willen.

Ondanks hoogten, dankzij dalen… het komt elke keer terug. Ik denk dat iedereen dat heeft, dingen die terugkomen… mijn vraag aan jou; Wat is dat voor jou? Verder zitten er nog steeds die zinnen in mijn hoofd;
– je zeult teveel ballast mee
– met je voeten in de blubber / modder

Waarom blijven ze hangen? Wat zeggen ze mij… Ik kauw er nog steeds op.’

Voor jou
Je snapt het! Wij zijn fan! En willen blijven wandelen. Omdat het ons veel brengt. Een mix van dagelijkse ruimte en zielsperikelen. Van levensbelang, wat ons betreft!

Geef jij dit jezelf?
Om jouw creativiteit te ontdekken? Te zien wat ruimte jou brengt? Dichter bij jouw zielsperikelen te komen?

3 opties!
Wandeldagen – met echt een focus op bezinnen! Tijdens deze dag ervaren we wat wandelen en bezinnen je kan brengen. Je gaat aan de slag met ofwel je eigen thema, ofwel het thema ‘waar verlang jij naar’.

Je kan je individueel aanmelden, of met een groep (die je zelf samenstelt, of die zich vormt door andere aanmeldingen). We kunnen in overleg een datum kiezen, of je kiest een datum die al gepland staat!

Pelgrimstocht – op pad gaan en zien wat dat je brengt! Met overnachting in een herberg of klooster.
25/26febr – omgeving Pelgrimshoeve Casa Nova. De mooiste route van misschien wel heel Nederland. (deN70). Frankwandeltnl rate deze wandelroute met een 9!
15/16 april — omgeving Aarle Rixtel, Heilig bloed missieKlooster. Een onderdeel van het kloosterpad. Een bijondere route!
En over deze laatste ga ik je nog meer laten weten. Al wandelend de 40dagen tijd in. Ik ben bezig met een wandeling van AsWoensdag tot en met GoedeVrijdag. Al wandelend de 40 dagen tijd beginnen en afronden. Iets voor jou?

En tot slot; we overwegen in mei / juni een wandelweek te organiseren naar bijv. Griekenland (Corfutrail) of Italië (Via francigena). Elke dag wandelen, genietend van de natuur, schoonheid van het land en het met elkaar op stap zijn. Wij regelen de route, overnachtingen en allerlei praktische zaken. En jij mag je tas inpakken en goede schoenen meenemen. Veel vrijheid in het programma, en als je wilt veel mogelijkheid om samen op te trekken. Ben jij geïnteresseerd? Laat het ons weten! Stuur ons even een berichtje en we gaan we jou al eerste informeren!