Een askruisje, confrontatie en meer…

Al wandelend bezinnen. Buiten zijn. Vragen en opdrachten.

Jaren geleden arriveerde ik per – ongeluk op as woensdag in het klooster Onze Lieve Vrouwe Abdij in Oosterhout. Waarbij de gastenzuster gelijk enthousiast riep… oh, kom op tijd! Dan kan je een askruisje ontvangen.

Als gereformeerd opgegroeid meisje, was ik daar volslagen onbekend mee. De goede week, had nog maar net zijn intrede gedaan in mijn vocabulaire. (zo komt het dan ook dat wij getrouwd zijn op witte donderdag… gewoon, geen idee hebbend dat je deze dagen anders door kunt brengen en dat trouwen ook prima een weekje eerder of later had kunnen plaatsvinden). Enigzins gespannen met het onbekende zat ik in de dienst. Ik keek toe, hoe de zusters het kruisje in ontvangst namen. En bleef zelf zitten. Niet wetend wat ik moest, mocht en wilde doen. Later had ik daar ‘spijt’ van.

Na deze onverwachtse kennismaking met het askruisje. Ben ik dit nooit meer vergeten, er is een moment dat je toe gaat leven naar Pasen; de 40dagentijd!

En zo ging ik deze as-woensdag aan de wandel, met twee mede-wandelaars. Al wandelend richting het klooster, waar erbij binnenkomst meteen wordt opgemerkt ‘

wat is het vredig hier’.

een wandelaar over Klooster Nieuw Sion
Een bij elkaar gesprokkelde herinnering. Wat neem jij mee vanuit je bezinnende wandeling.

Onderweg daarnaar toe heeft de ander al van alles verzameld; een tak om zelf een kruis mee te maken, een hedera-tak wat staat voor ‘leven’ en een rietpluim, wat haar toe denken aan ‘het gekrookte riet zal Hij niet breken’. De ander is meer bezig met landen en het hoofd leeg lopen, er popt nog van alles op.

In het klooster maken we de middagdienst mee. En ontvangen we – als je dat wilt – een askruisje.

‘Gedenk mens. Stof ben je en tot stof zal je wederkeren’.

De tekst die uitgesproken wordt bij het uitdelen van het as-kruisje

Waarom raken deze woorden mij? Omdat het me herinnert aan sterfelijkheid, tijdelijkheid. Voelt dat dan zinloos? Nee… omdat er Pasen is. Opstanding. Uitzien naar! Een dubbelheid van vergankelijkheid, kwetsbaarheid en volop Leven. Een dubbelheid die ik dikwijls herken in mijn eigen dagelijks bestaan. Van teleurstelling, van mislukking en tegelijkertijd het heeft zin, er is hoop, er is meer. Het is goed!

Tijdens al dat wandelen mijmeren we over Lukas 9. De tearfund-kalender heeft ons op weg geholpen. Het gaat over ‘op weg gaan’, ‘En volg mij’. Pitte vragen komen langs; ‘Ben jij al vast besloten om op weg te gaan? En waar wil je dan naar toe? Wat is jouw verlangen? Jouw doel met deze reis, met de 40dagen tijd‘. En ‘ben jij bereid om Jezus te volgen’. ‘Of heb je nog iets los te laten, voordat je je kan overgeven aan de reis’. We vragen ons af ‘stel dat Jezus bij ons zou zijn, wat zou Hij tegen ons willen zeggen?’.

We lezen een gedicht. (uit de intercity naar Pasen, een mooi boek voor de goede week).

We lezen uit het boek 'intercity', over op weg naar Pasen.


Het is voor de een confronterend. Voor de ander bemoedigend en waardevol. Ieder gaat zijn eigen weg. Door een wat enthousiastere inschatting van de snelheid waarmee we zouden lopen, kwamen we een uur later terug dan gepland. Moe terug naar huis. Maar voldaan, blij met de keuze om deze dag zo door te brengen.

De toon is gezet. De 40dagen tijd is begonnen. En nu zien wat het ons verder brengt. Met nieuwe vragen, of bevestigingen, met open handen en hart, of met een zekere spanning over het confronterende van deze dag. Ieder zijn eigen weg! Op naar 40 dagen, want, zo had een van de deelnemers opgemerkt, ‘het is ook een weten, dat je altijd opnieuw mag beginnen’. Zo is het. Zo rijk is de belofte van uitzien naar Pasen.

We sloten af met een lied van Sela. Om vervolgens nog eenmaal in stilte de dag af te sluiten, door het uitspreken van jouw verlangens, jouw gebed tegen onze Heer God en Vader. We kunnen van alles besluiten, bezinnen… maar ‘t wacht alles op Uw zegen! Kyrie Eleison!

Een kruis. Gemaakt van vondsten uit de natuur. 
Wandelen, natuur en bezinnen!

En achteraf; heeft de een een tastbare herinnering door het gemaakte kruis, van het stuk hout wat ze heeft gevonden en de ander verteld; ‘ik vond het bijzonder en fijn om een dag apart te zetten om de 40dagen tijd te beginnen’.

Wil jij nu ook een wandelervaring rond Pasen! We gaan van 15/16april ook wandelen. Van Goede vrijdag naar Stille zaterdag…op weg naar Pasen. Het is een wat lichter programma. Gewoon wandelen en zien wat dat je brengt. We overnachten in een pelgrimsherberg, met de mogelijkheid om vieringen mee te maken. Voor meer informatie, zie hier.

Andere wandelevenementen;
* een dag bezinnen&wandelen over je eigen thema. Op een dag naar keuze. Neem contact met mij op.
* een wandelweek in Griekenland! (waarbij de datum evt. nog flexibel is, mocht je liever op een ander moment gaan, neem dan toch zeker even contact op!)

Ps en het wat schitterend weer :-). Daarom dit keer ook wat kleurenfoto’s!