De meest wonderlijke dingen gebeuren als we elkaar ontmoeten van mens tot mens.
Jantien
Hoi!
ik ben Jantien van den Brink!
Als kind was mijn grote idool Pippi Langkous. Het meisje met de twee staarten, eigenwijze streken, moed, onderweg naar avonturen en verschillende sokken.
Toen ik solliciteerde naar een stageplek op de crisisopvang voor jongeren als reformatorisch, behoudend christelijk meisje werd me gevraagd;
Heb je wel genoeg Pippi gehalte. Waarop ik moest glimlachen. Ik had haar net twee jaar achter elkaar gespeeld in een toneelstuk. En mensen zeiden; een rol die echt bij jou past.
Ik werd aangenomen en heb er een jaar of 15 rondgelopen. Jongeren die geen plekje in een eigen huis hadden en mij teruggaven; als jij aan het werk bent, voelt het alsof ik niet in een crisisopvang woon. Mijn geloof voor de kracht van het gewone leven was door hun gevoeld. Ondanks alle verdriet en pijn waar ze midden in zaten.
Ook organiseerde ik werkvakanties en kwam ik in landen als India, Brazilië, Guinee Bissau, Kenia, Roemenië, Albanië… Mijn avontuurlijk ziel genoot van deze reizen. Hoogtepunten die de meeste toeristen zagen, zag ik niet. Wel oneindig veel ongelijkheid, onrechtvaardigheid. En wat genoot ik van gastvrijheid en ontmoetingen.
Een zaadje werd gepland; de meest wonderlijke dingen gebeuren we als we elkaar ontmoeten van mens tot mens.
Ik leidde kampen voor jongeren. Gedreven door liefde om te leven met je hart. Natuurlijk ging mijn Pippi mee. Het gaf een hoop gezelligheid en gesprekken ‘wat is de zin van het leven’ en had ik mijn taak als groepsbegeleider scherp; is er een plekje voor iedereen om te zijn?
Van jongs af aan was ik me bewust dat je niet mee hoeft met de stroom, dat je eigenheid iets unieks en dat dat van betekenis is. Later werkte ik als maatschappelijk begeleider en uiteindelijk als POH GGZ bij de huisarts. Diegene waar je terecht komt met psychische problemen.
Altijd met de missie om een plek te zijn waar anderen kunnen zijn, opademen en wat men onderweg tegenkomt in het leven te integreren. Passend bij hun eigenheid.
Sinds ik samen met Jan onderweg ben, zet zich die drieslag voor; avontuur, omzien naar de ander en zinvol bezig zijn. Als we tijdens een paar maanden werken op een project in India een boek vinden wat gaat over ‘roeping’ en we daar flink over door praten ontdekken we een gezamenlijk verlangen; een plek om te zijn en een plek om (levens)vragen te stellen. En zo vertrekken we naar Antwerpen. Jan gaat daar studeren en ik ga weer werken als hulpverlener, dat was het idee.
Maar wat gebeurt, gebeurt. Ik was mezelf kwijt. Viel in een gat. Wie was ik zonder mijn baan? Wie ben ik in een andere cultuur? Pippi, de eigenwijze Pippi was ver weg. En avontuur was het laatste waar ik op zat te wachten. Ik durfde er geen contact meer mee te maken. Waar had ze me in hemelsnaam gebracht?
Ik voelde me meer en meer falen, onzeker. Onbekende overtuigen kwamen naar boven; ‘ik kan dit niet’, ‘niemand zit op mij te wachten’, ‘vertrouw je hart niet’. Het remde en beangstigde me.
Met hulp van een coach. Met buitenzijn. Door mijn creativiteit elke keer weer op te zoeken. Te gaan pelgrimeren. Naar een klooster te vertrekken. Avonturen aan te gaan. Vond ik mezelf terug.
Ik vond mijn hart en God. Mijn eigenwijze Pippi. Mijn liefde voor met mensen optrekken. Mijn liefde voor authenticiteit. Mijn liefde voor avontuur. Mijn liefde voor leven. En ontdekte. Misschien is de vraag niet. Kan ik het wel? Maar wat wil ik en hoe klopt dat met mijn hart en van betekenis zijn. En it is precies wat ik voor jou voor ogen heb.
Als levenspad en zingevingsbegeleider help ik jou om jouw authentieke levensweg te omarmen en vorm geven; dicht bij je hart en van betekenis.
Jij wordt blij van mij als je…
- tijd wilt voor bezinning en reflectie (een vraag hebt, dichter bij je hart wilt leven, wilt groeien als mens)
- reflectief bent en open staat voor verandering
- houd van nuchter en beiden voeten op de grond
- houd van gewone mensen
- eenvoudig en goed genoeg is (w.b. overnachtingen / maaltijden)
- openstaat voor christelijk gedachtegoed