Droom even mee…

Het verhaal van een gast die onze ‘pleisterplaats’ bezoekt (fictief)

Ik heb me aangemeld voor een thema weekend bij ‘Pleisterplaats’. Ik kom binnen in de hal… een foto-expositie rond het thema ‘Henri Nouwen en geliefd zijn’ hangt in deze hal. Ik loop erlangs. Word geraakt door beelden. En teksten. Het zet me gelijk even stil. 

Na ontvangst, word ik naar mijn kamer gebracht. Mooi ingericht, sober en met zorg. Een bureau uitkijkend over de weilanden. Een stoel. Ook hier hangt kunst aan de muur en er ligt een schrijfboekje klaar met een pen. Er ligt een bijbel met platen.

Etenstijd. Ik ontmoet mensen die hier wonen, twee gezinnen en twee single’s en twee 80+’ers. Ze leven hun leven. De een werkt in de zorg, de ander is adviseur en de volgende ingenieur, manager en loodgieter. En daarnaast leven ze hier samen maar met een eigen voordeur, woonkamer, keuken, slaap- en badkamer. En ze ontvangen gasten. Om de beurten wordt er ‘s middags en ‘s avonds samen gegeten. Er zijn kapelmomenten; drie keer per dag en thema-avonden. En dus die weekenden. Dit weekend komen er 10 gasten. We zijn als gast onderdeel uit van het geheel. Iedereen kiest zijn eigen taak. Afwassen, koken, dieren eten geven, klusjes in en om huis. Als je een week verblijft ben je hier drie uur per dag mee bezig. En verder heb je eigen bezinningstijd. Je kan gesprek aanvragen, in de bibliotheek gaan zitten en er op uit gaan in de mooie omgeving.

Ik kom dus nu voor een themaweekend met als thema  ‘verdeeldheid’. Een themaweekend is van vrijdag tot zondagmiddag. Er zijn lezingen en er wordt een film getoond. Er zijn ontmoetingen en vrije momenten. Het is echt even een weekendje uit. Maar dan tussen een conferentie, retraite en vakantie in. Ik ontmoet anderen, maar voel me even vrij om me terug te trekken. Ik kan even meewerken in de moestuin. Heerlijk, groenten voor het avondeten.

En die twee tachtig plussers doen ook mee. Ze schillende aardappelen voor het avondeten. En worden verzorgd door diegene die ook in de zorg werkt.

Ik hoor ook wat over de ontstaansgeschiedenis;  Iets wat begon met een verlangen ontdekt tijdens een periode in India, is vorm gegeven door het volgen van een studie Engelse taal, film, theater en literatuur, gecombineerd met wonen op een plek om te oefenen. Na een aantal jaar is een website gekomen (zinnig onderweg.nl). Deze biedt een platform om activiteiten als retraites en pelgrimstochten aan te bieden. Maar waarop ook blogs te lezen zijn. Verhalen over thema’s, verhalen die aanzetten tot bezinning, reflectie, stil staan of gewoon doen glimlachen. Deze verhalen zijn geschreven door verschillende mensen. Mensen die openstaan voor het leven in bovenstaande gemeenschap. En met die groep mensen, werden er toen concrete plannen gemaakt, om stap voor stap te bouwen aan die gemeenschap. Die pleisterplaats voor zoekende zielen. Na een aantal jaar, werd er een pand gekocht. Flink verbouwd. En gewerkt aan ‘community’, aan samen leven.

En nu is het dan open, voor zoekende zielen. Ik ben hier welkom. Het is een plek die rust, gastvrijheid en inspiratie uitstraalt.

Je kan hier niet vandaan zonder iets mee te nemen.

Herken jij deze droom…? Wil je er meer over weten? Wij zoeken mensen die mee willen bouwen aan deze pleisterplaats! Neem contact op!